تولد مامانی مهربون

مامانی عزیزم یکم فروردین هرسال‌،‌ سالروز تولدته که اغلب در هیاهوی بهار و ورود نوروز کم رنگ میشه. اما امسال سالی بود که برای اولین بار مادر بزرگ شدی و نخواستم این روز عزیز رو ازدست بدی. برای اینکه این روز همیشه تو قلب همگی مون بمونه ترجیح دادم شب سال تحویل یعنی ٢٩ اسفند که فرداش تولدته جشن بگیریم. از آقا علیرضا خواستم که زحمت کیک و شام رو بکشن و بابایی و سارا و ندا و آقا احسان رو هم در جریان گذاشتم. مامانی مثل همیشه دنبال کارای خونه و دلواپسی هات بودی و اصلا متوجه نشدی که چی دور و برت میگذره. با اصرار سارا لباسهای نو محمد کوچولو رو کردی تنش (آخه خودش می ترسه هنوز لباسای نی نی رو کامل عوض کنه)‌ من و بابایی و نی نی و سارا کلی عکس گرفتیم با همدیگه ولی تو همچنان مشغول کار کردن بودی. یاسمین گلی اومد و توی بغلم دنبالت میگشت که آوردمش و دیدیش ولی چون کار داشتی رفتیم و چند دقیقه بعد آقا علیرضا اومد به زحمت در حالیکه خستگی توی چهره ات نمایان بود و به کاراهای مونده فکر میکردی، نشوندیمت و کیک رو آوردیم. کلی عکس و فیلم با بابایی و نوه هاتون گرفتین و بعدش شام و ... درضمن محمدی کوچولو هم یکماهه شد و اون شب اولین ماهگرد محمد ناناس هم بود...

خدایا شکرت که آخرین لحظات اسفند٩٠ رو هم زیبا بر ما گذراندی و اجازه لذت بردن از اولین لحظات بهار ٩١ را به ما دادی. خدایا خالصانه از تو می خواهم مامانی و بابایی،‌ سارا و ندا ، آقا علیرضا و آقا احسان و یاسمین زهرا و محمد کوچولوی ما رو در پناه خودت سالم و سلامت حفظ کنی و این باهم بودنها و دلشاد بودن های ما رو مستدام بداری. خدایا سایه مامانی و بابایی مهربون رو که دنیاشون فقط ماییم رو صدو بیست سال بر سر ما قرار بده و توان قدردانی این همه محبت و از خودگذشتگی رو به ما عطا کن. خدایا سال ٩٠ زیباترین سال عمر ما بود،‌ سال ٩١ رو هم برای ما زیباساز. خدایا شکرت،‌ خدایا شکرت..

 مامانی مهربون و بی ادعای من،

تولدت در زیباترین روز سال مبارک!