یه توضیح مختصر

اومدم یه توضیح بدم در مورد پست قبلی که خیلی بحث برانگیز شده:

من فعلا قصد از شیر گرفتن یاسمین رو ندارم حتی اگر دکترش بگه بیشتر از 2 سال هم بهش شیر میدم،چون علاوه بر فایده های زیادی که شیر مادر داره خودم هم از شیر دادن بهش لذت میبرم.

دوما هیچ مادری قصد اذیت کردن بچش رو نداره ،چرا بعضیها فکر کردن من بدجنسم که میخوام به بچم یاد بدم تا تمرین کنه و بدون شیر بخوابه مگه شماها خودتون تا چند سال میخواید به بچه هاتون شیر بدید؟من فقط شیر قبل از خوابشو نمیدم وقتی که خوابه و در کل روز هر وقت شیر بخواد بهش میدم.

هر کسی طبق شرایط زندگی و شناخت نسبت به کودکش براش تصمیم میگیره و من به عنوان یک مادر تشخیص دادم بهترین راه برای از شیر گرفتن یاسمین اینه که طی چند ماه پروژه از شیر گرفتن رو انجام بدم و آروم و آهسته شیرش رو کم کنم تا ضربه روحی نخوره چون دخترم مثل خودم حساس و احساساتیه!و برای اینکار اول باید یاد بگیره که بدون شیر بتونه بخوابه و بعد که این رو یاد گرفت یواش یواش بقیه دفعات رو کم کنم تا زمانیکه میل و رغبتش به شیر کم بشه و راحت بشه از شیر گرفتش.

در مورد جدا کردن تخت هم بگم که یاسمین توی تخت پارکش کنار تخت من قراره بخوابه و فکر نمیکنم این نشون دهنده بی مهری من باشه من خودم خیلی مبارزه کردم تا راضی بشم به اینکار چون وابستگی بیش از اندازه من به یاسمین ممکنه برا هر دومون سخت بشه ،باور کنید تا هفته پیش حتی دلم نمیومد موقع خواب صورتم رو از طرف یاسمین برگردونم|، همین الانم 3-4 بار توی تخت خودش خوابیده(فقط 1 تا 2 ساعت) اونقد صورتم رو کج گرفتم کنار تختش تا نزدیکش باشم گردنم دردگرفته.

من یه مادرم ،مطمئن باشید هیچ کس به اندازه یه مادر دلسوز بچش نیست!