سومین عید نیمه شعبان

این سومین عید نیمه شعبانه که مامان و بابا باهمن.

نیمه شعبان 1388، زیباترین نیمه شعبان همه عمرشونه. روز عشقولانه شون. روزی که نامشون به هم گره خورد و نامزد شدن.

نیمه شعبان 1389، مامانی و بابایی با مامان جون، باباجون، خاله هدی، خاله سارا و عمو علیرضا توی مکه بودن و اولین سالگرد نامزدیشونو جشن گرفتن (البته  اونا آبانماه88 ازدواج کرده بودن).

و نیمه شعبان 1390، به دو خاطره جاوید و شیرین گذشته شون من هم اضافه شدم. یاسمین زهرای کوشولویی که فردا دوماهه می شه.

خدایا ازت متشکرم که زیباترین روز زمین و زمان رو برای ما هم بهترین قرار دادی و این یعنی ما رو دوست داری، خیلی بیشتر از اون چیزی که در خاطر کوچک ما بگنجد.

خدایا همه نیمه شعبانهای عمرم را از سرشار از شادی و خوشبختی کن و به من لیاقت بندگی عطا کن.

و نیمه شعبان 1391 ... !!!

راستی خدا جونم میدونی من اولین کلمه ای رو که یادگرفتم آقا ست. وقتی می گن بگو آقا، با دقت نگاه لب و دهانشون می کنم ، تند تند دست و پا می زنم و در حالیکه لبخند به لب دارم مدام زبونم رو می چرخونم تا شاید بهتر از قبل بتونم بگم آق..ا.

آقای من نه هر آقاییست و نه هرکسی است. آقای من، همون آقای همه اعصار و دورانه.

آق..ا آق..ا!